Vanmorgen ben ik zoals wel meer gebeurd in een file beland. Half uurtje schuiven. Niets ongewoons op onze snelwegen. Plots werd ik opgeschrikt door het geluid van een claxon naast me. De chauffeur wees enthousiast naar mijn auto, in de richting van de deur... en deed teken om mijn ruit naar beneden te doen. Ik deed het en de man sprak me enthousiast aan: "Wanneer is dat?" en hij ging enthousiast verder: "Ik wil daar al altijd eens naartoe en het is nog nooit gelukt." "September," roep ik terug, "in Brussel en met een nieuwe show! Totem!" "Super," reageert de man "ik kom!" En zo verkoop je tegenwoordig ticket per ticket. Weg zijn de dagen van one to many. Hello one to one. En tot in september, mijnheer de chauffeur!
Blogger Comment
Facebook Comment